အသုဘခ်ျပီး ၇ ရက္ အိမ္မွာကပ္မကပ္

အသုဘသြားတိုင္း ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာလူအမ်ားစု မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသးတဲ့ ရိုးလာဓေလ့တစ္ခုကို သြားေတြ႔ ပါတယ္။ တစ္ခု မကပါဘူး အမ်ားၾကီးပါ။ ဥပမာ - သေျပပန္းသုိ႔မဟုတ္ အျခားပန္းအမ်ိဳးမ်ဳိးအား အသုဘအေလာင္း မွ ျပန္သယ္လာျပီး အသက္ဝိဥာဥ္ ျပန္ပါလာတယ္လို႔ ယံုၾကည္ျခင္း၊ အသုဘျပန္ရင္ ကင္ပြန္းရည္၊ တေယာ္ရည္နဲ႔ ေျခေဆး၊ ေခါင္းေဆးရတာမ်ိဳး တို႔လိုဟာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ပံုျပင္ သုိ႔မဟုတ္ ဇာတ္လမ္း

ပံုျပင္ထဲမွာေပါ့။ ေမာင္ဘယ္သူ၊ မဘယ္သူက ကြယ္လြန္ေတာ့ သူ႔စည္းစိမ္နဲ႔ မိသားစုကို သံေယာဇဥ္မပ်က္ရွာ ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ျဗိတၱာလို ဘံုဘဝေရာက္ျပီး အိမ္မွာပဲ တစ္ဝဲလည္လည္ေနပါတယ္။ ညဘက္ အိပ္ေနတဲ့ မိသားစုဆီကို လည္း အသံေပးလို႔တစ္မ်ိဳး၊ ေျခာက္လွန္႔လို႔တစ္မ်ိဳးနဲ႔ တြယ္ကပ္ေနရွာတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ပတ္ျပည့္ခ်ိန္မွာ ဆြမ္းကပ္ပြဲ၊ အလွဴပြဲငယ္ေလး လုပ္လိုက္ေတာ့ အိမ္မွာ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြ လာေရာက္ ေစာင့္ေရွာင့္ၾကျပီး ဘံုေပ်ာက္ေနတဲ့ ျဗိတၱာနဲ႔ နာနာဘဝမ်ား အေဝးသို႔ သြားရပါတယ္။ ျဗိတၱာ ဘဝ ကေန ကုသုိလ္ျပဳလုပ္ျပီး စုတိခ်င္ေနတ့ဲ ကြယ္လြန္သူ ဘဘယ္သူ အတြက္ပါဆုိျပီး အမွ်ေဝကုသိုလ္စီးျဖန္းေပး လိုက္ေတာ့ ဟုိကလည္း ျဗိတၱာ ဘံုဘဝမွာတင္ ကုသုိလ္ထူးေတြရသြားတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက်ျပန္ေတာ့ ကြယ္လြန္သူ ေမာင္ဘယ္သူ၊ မဘယ္သူ က ျပဳထားတဲ့ ကုသုိလ္မေလာက္မငွနဲ႔မို႔ နတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း အေရာင္ အဝါမတင့္ေခ်ဘူးတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္ျပည့္ ဆြမ္းကပ္အလွဴပြဲမွာ တရား လည္း လာနာေရာ သံေဝဂတရားေတြရျပီး အေရာင္အဝါတက္လာတဲ့ နတ္အဆင့္ကိုေရာက္သြားရတယ္လို႔ ဆုိပါေလေရာ။

လက္ေတြ႔ဘဝ က်င့္သံုးမွု

ဒီေတာ့ အထက္ပါ ကဲ့သုိ႔ မ်ားျပားလွတဲ့ ပံုျပင္မ်ား၊ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို အစြဲျပဳျပီး အတုယူမွတ္သား လိုက္တာက ေသျပီး ၇ ရက္ အိမ္မွာကပ္မယ္။ အသုဘမွာ ပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔ သူ႔လိပ္ျပာ (အသက္ေခ်ာင္း) ကို ေခၚလာမယ္။ အိမ္မွာ ထားမယ္။ ျပီးေတာ့ ၇ ရက္ျပည့္ ဆြမ္းကပ္အလွဴေပးျပီးတဲ့အခါ အမွ်ေဝမယ္။ လြတ္ကင္းမယ္။ ဒီေတာ့ အသုဘခ်ျပီး ၇ ရက္တိတိ အိမ္မွာ လည္တယ္ ဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ စြဲကုိစြဲရပါေရာ။ ျမန္မာျပည္တစ္ဝန္းက ဗုဒၶဘာသာႏြယ္ဝင္ အမ်ားစု က်င့္သံုးလက္ခံေနတဲ့ အယူအဆ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္တရား

ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏ ေျပာပါမ်ား၊ ၾကားပါမ်ားလို႔ ရိုးေနၾကပါျပီ။ ေမြးဖြား၊ အိုနာ၊ ေသ သံုးမ်ဳိးနဲ႔ သံသရာစက္ဝန္းမွာ လည္ပတ္ေနၾကျပီး စုတိ (မရဏ) လုိ႔ေခၚတဲ့ ေသဆံုးျခင္း နဲ႔ ပဋိသေႏၶ (ဇာတိ) တို႔ဟာ စကၠန္႔မျခား ျဖစ္ပ်က္ ပါတယ္။ အရွင္းဆံုး နာလည္ေအာင္ ေရးရမယ္ဆုိရင္ ခုပဲေသ၊ ခုပဲ ျပန္ျဖစ္ ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လဲ ဆုိတာေတာ့ စာေရးသူတုိ႔ သာမန္ဥာဏ္နဲ႔မသိႏိုင္ပါဘူး။ နိဗၺာန္ပဲ သြားမလား၊ ၃၁ ဘံုမွာပဲ ျပန္က်င္လည္မလားဆုိတာ ျပဳလုပ္တဲ့ အကုသုိလ္၊ ကုသိုလ္အေပၚမွာ မူတည္သြားပါတယ္။ ဒါက တစ္က႑ပါ။ ခု ဆုိလိုခ်င္တာက ခုပဲေသျပီးရင္ ေနာက္ဘဝ တစ္ခုခုကို စကၠန္႔မျခား ျဖစ္ တယ္၊ ေရာက္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ သဘာဝအမွန္တရားပါ။ ရွိရင္းစြဲ အမွန္တရားကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္က လူတိုင္းသိေအာင္ ရွင္းလင္းေဟာၾကားထားတဲ့ တရား ျဖစ္ ပါ တယ္။ ေသျပီးတာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ဘဝတစ္ခုမွာ ခ်က္ခ်င္း ပဋိသေႏၶ တည္ ပါတယ္။ အမိဝမ္းတစ္ခု သို႔မဟုတ္ ဘြားကနဲေပၚလာေသာ နတ္သၾကား၊ ငရဲသား အစရွိသျဖင့္ ၃၁ ဘံုတြင္း ေမြးဖြားျခင္းပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ေပၚပါတယ္။ ပံုျပင္ေတြထဲကလို ျဗိတၱာျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘြားကနဲတန္းေပၚျပီး ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေတြ ရွင္းေနရင္ ပိုျပီးေတာ့ ေခါင္းရွုပ္သြားပါ လိ့မ္မယ္။ ဆုိလိုရင္း ကိုေျပာပါမယ္။


အယူအဆမွန္က်င့္သံုးရန္

ဒီေတာ့ ဘယ္သူေသေသ ပန္းယူလာတာမ်ိဳးတို႔အျခားေသာ မိရုိးဖလာ အယူအဆမ်ိဳးတို႔က မယူသင့္ေတာ့ပါဘူး။ ဟုိက စကၠန္႔မျခား ပဲ ေနာက္ဘဝတစ္ခုကို ေရာက္ေနျပီ။ အသုဘ ရက္ပိုင္းအတြင္း လုပ္လိုက္ တဲ့ မိရိုးဖလာ ရိုးရာအစြဲမ်ားက မနည္းလွဘူး။ တကယ္ ခ်စ္လို႔၊ လြမ္းဆြတ္ လို႔ သတိရလုိ႔ အလွဴအတန္းလုပ္ေပးတယ္ဆုိ တကယ္ ကုသုိလ္စိတ္စစ္စစ္နဲ႔ လုပ္ေပးပါ။ သူသာ လူထက္နိမ့္တဲ့ ဘံုဘဝတစ္ခုခုကို ရရင္ ဟိတ္တရား ၆ ပါးမစံုေတာ့တဲ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အမွ်ေပးေပး ၇ ရက္အမ်ွေဝပြဲျပီးလို႔ တရားလာနာနဲ႔ သံေဝဂဥာဏ္ မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကုသိုလ္ ၊အကုသုိလ္ခြဲျခား လက္ခံေပးႏိုင္မယ့္ တိဟိတ္တရားေတြ မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ အမ်ွေဝေပးတာက သူ႔အတြက္ မီးပံုထဲမွာေနတုန္း ေရတစ္စက္ ေလာင္းေပး လိုက္တဲ့ သေဘာေလးပါပဲ။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ နတ္ဘဝ၊ သၾကားဘဝ ၆ ထပ္က တစ္ထပ္ထပ္ဆုိရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားပါျပီ။ တရားပြဲ အမွီလာလို႔ တရားစစ္စစ္နာရရင္ သူ႔အတြက္ ဥာဏ္စင္ တစ္ခုခုရလုိ႔ အရိယာ ပုရဂၢိဳလ္ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ပါေသးတယ္။


အႏွစ္ခ်ဳပ္

ဒီေတာ့ တိုက္တြန္းခ်င္တာက တစ္ပတ္ျပည့္ ဆြမ္းကပ္လုပ္ပါ။ တစ္လျပည့္ လုပ္ပါ၊ တစ္ႏွစ္ျပည့္လုပ္ပါ။ ေကာင္းမွု ကုသုိလ္မွန္သမ်ွ ျပဳလုပ္ႏိုင္ တာက ျပဳပါ။ ငါဒါေလးလုပ္ေပးလို႔ သူဒီဘဝက ကြ်တ္ေခ်မွာေပါ့ ဆုိတဲ့ အယူအဆ ေလးေတာ့ ဖယ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အသုဘက ျပန္လာျပီး ပန္းယူလာတာမ်ိဳးတို႔ က မွန္ကန္ေသာ အယူအဆ မဟုတ္ပါ။ ပန္းေတြမွာ ျဗိတၱာတို႔မ်ား တြယ္ကပ္ေလသလားဆုိရင္ ကြယ္လြန္သူ ကိုယ့္မိဘ၊သား၊သမီး၊ မိတ္ေဆြကို ေသျပီး ျဗိတၱာျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူျခင္း သေဘာ သက္ေရာက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပန္းသယ္လာသူမ်ားက မိမိေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ျဗိတၱာမ်ားလို မွတ္ယူျခင္းသေဘာပင္ သက္ေရာက္ ပါေသးတယ္။

တေယာ္ကင္ပြန္းနဲ႔ ေျခေဆးျခင္း၊ ေခါင္းေဆးျခင္း၊ လက္ေဆးျခင္းတို႔က က်န္းမာေရးအရ ၾကည့္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ တေယာ္ကင္ပြန္းမွာပါတဲ့ ဗီတာမင္ဓာတ္မ်ားက အေရအျပားက်န္းမာေရးအတြက္ တကယ္ေကာင္း ပါတယ္။ ေခြ်းျပန္ေနတုန္းေတာ့ မေဆးပါနဲ႔။ အပူအေအး ဓာတ္အေျပာင္း အလဲျမန္ဆန္မွုၾကာင့္ က်န္းမာေရး ေရွာ့ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရိုးရိုးေရန႔ဲေဆးေဆး၊ တေယာ္ရည္နဲ႔ ေဆးေဆး သခ်ၤိဳန္းကေန ဝိဥာဥ္လိပ္ျပာမ်ား တြယ္ကပ္ လာသည္ဟု မယူဆပါနဲ႔။ မမွတ္ယူပါနဲ႔။ ဝိဥာဥ္လိပ္ျပာဆုိတာ မရွိပါ။ လူမွာ ရုပ္နဲ႔ နာမ္ ႏွစ္ခုသာ ဖြဲ႔စည္းျပီး တစ္ဘဝမွာ ရုပ္လည္းခ်ဳပ္၊ နာမ္လည္းခ်ဳပ္ ပါတယ္။ ဘာမွ ပါမသြားပါဘူး။ ေနာက္ဘဝ တစ္ခု ရုပ္အသစ္၊ နာမ္အသစ္နဲ႔ ရပါတယ္။ ယင္းရုပ္အသစ္၊ နာမ္အသစ္က ဘဝေဟာင္းက ရုပ္၊နာမ္ ေဟာင္း တို႔ ျပဳေသာ ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္မ်ားကို လိုဏ္ဂူတြင္းက အသံပဲ့တင္သံ ကုိ ျပန္ၾကားရသကဲ့သုိ႔ ျပန္လည္ သက္ေရာက္မွု ရွိပါတယ္။ ဒါကုိလည္း အျခားေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္နဲ႔ သီးသန္႔ရွင္းလင္းပါ့မယ္။

လူေသလွ်င္ အသက္ဝိဥာဏ္လိပ္ျပာတို႔ ၇ ရက္မေန အေၾကာင္းတရားကို စာဖတ္သူတို႔ သိရွိနားလည္ သြားမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ သတၱဝါအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

----

ေအာင္ခမ္း (Myanmar Young Buddhist)
--