သံသရာထဲက ရန္ကုန္အိမ္ျခံေျမေစ်းကြက္

မုိးကုတ္စက္ဝိုင္း ဆုိလို ဝိပႆနာ က်င့္တဲ့ စက္ဝိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရန္ကုန္က အိမ္ျခံေျမ ေစ်းကြက္ အေၾကာင္းကိုေျပာမလို႔ပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့။ က်ေနာ္ဆုိ ငတိေလးပဲ ရွိအံုးမယ္။ အေမတို႔ တိုက္က အိမ္ရွင္မ်ားနဲ႔ စုျပီး အိမ္ျခံေျမ ေစ်းကြက္ အေၾကာင္းေျပာေနေလရဲ ႔။ မခင္ေလးျငိမ္း ဆုိတဲ့ တစ္ေယာက္ ကေတာ့ အဆင္းရဲဆံုး ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ အိမ္အပိုင္မရွိဘူး။ ယူလိုက္တဲ့ ေယာကၤ်ားက အစိုးရဝန္ထမ္း လည္း ျဖစ္ေတာ့ အိမ္မွာ ကေလးထိန္းရင္း တိုက္ခန္း ၆ လျပည့္ရင္ေျပာင္း ရမယ့္ ဘဝကိုေတြးျပီး ပူေနပံုေပၚရဲ ႔ ။ အိမ္ရွင္မမ်ား ကလည္း အငယ္ဆံုး လည္း ျဖစ္ေနတဲ့ မခင္ေလးကို အားေပးစကားအမ်ိဳး မ်ိဳးေျပာျပီး ေစ်း သက္သာရာ ရွာေပးမယ္ ဘာညာ ေျပာတာေပါ့။ ျပီးေတာ့လဲ အဖြဲ႔ထဲက ေဒၚထားကပဲ ဦးေဆာင္ျပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အိမ္ပြဲစား လုပ္ဖို႔ တိုင္ပင္ေလရဲ ႔။ အားတက္တေရာ ပါဝင္သူက မခင္ေလးေပါ့။ အရင္းမလို၊ ပါးစပ္စိုက္ျပီး ေငြရမယ့္ အလုပ္ေလးမို႔ ေဒၚထားနဲ႔ အတူတြဲလုပ္တဲ့ လူရင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္။

စကားေျပာပဲ ေကာင္းလို႔လားမသိ။ ၁ လကို တိုက္ခန္း တစ္လံုး အေရာင္းနဲ႔ တစ္လံုး အငွား အလုပ္ျဖစ္လိုက္တာ ၃ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့ လက္ထဲမွာ ေငြေတာ္ေတာ္ရွိသြားပံုရတယ္။ လက္ရွိသူတို႔ မိသားစု ေနတဲ့ တိုက္ခန္းကို ေစ်းဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဝယ္ပစ္တယ္ေလ။ ၆ လျပည့္တိုင္း အိမ္လခေပး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ ဘဝကလည္း သူတို႔လြတ္သြားတာေပါ့။ သူပဲကံေကာင္းတာလား ေတာ္တာပဲလားေတာ့ မသိ။ ပြဲစားစကားအရ အခ်ည္ၾကီး၊ အကြက္ၾကီးေတြ မိျပီး သူ႔လုပ္ငန္းက ပုိအဆင္ေျပလာတယ္။ အေမနဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္ျပီး စကားေျပာေတာ့ သူ႔ ရည္မွန္းခ်က္ေလးကို ၾကားလိုက္ရသတဲ့ေလ။ တိုက္ခန္းတစ္လံုး အပိုဝယ္ျပီး ငွားစားရရင္ ေတာ္ ပါျပီတဲ့။ သူ႔ဆႏၵျပည့္ဝပါတယ္။ တိုက္ခန္းတစ္လံုးကို အဲ့စကားေျပာျပီး ၆ လ အတြင္းဝယ္လိုက္ႏိုင္တယ္။ လမ္းထဲက တိုက္ပါပဲ။ တစ္လကို ေငြ တစ္သိန္းနဲ႔ ၆ လ အငွားစလုပ္တယ္။ မိသားစု တစ္ခုကို တင္ထားတာေပါ့။ ၆ လျပည့္ေတာ့ ေစ်းတစ္ခါ တင္ျပီး ၁ သိန္းခြဲလုပ္ပစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အျခားမိသားစုတစ္ခုက လာငွားေနပါေရာ။ ေနာက္ ၆ လျပည့္ေတာ့ ေစ်းကို ၃ သိန္းတင္လိုက္တယ္။ ပထမထပ္လည္းျဖစ္၊ အခန္းကလည္း က်ယ္။ လာေမးသူကလည္း မ်ားတာကိုး။ မခင္ေလးကေတာ့ အိမ္ပြဲစား လံုးဝ(လံုးဝ) မလုပ္ေတာ့ဘူ။ တိုက္ခန္းငွားစားတဲ့ ဘဝနဲ႔ ေအးေအးလူလူေနမလို႔တဲ့။

စာဖတ္သူတုိ႔ ဘာသြားသတိထားမိလဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ မခင္ေလး ပိုင္တဲ့ ပထပ္ကို အငွားေနတဲ့ မိသားစုကို သြားသတိထားမိလိုက္တယ္။ ထပ္တူၾကီးကိုပါပဲ။ အဲ့က အိမ္ရွင္မ ေပါက္စကလည္း အိမ္ပြဲစားလုပ္ျပီး အခန္းရွာေနသတဲ့။ စကားေျပာလဲေကာင္းေတာ့။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ အိမ္ပြဲစားစာရင္းထဲ ပါဝင္လာတယ္။ သူကလည္း ေနစရာ တိုက္ခန္းတစ္လံုးနဲ႔ ငွားစားမယ့္ တိုက္ခန္းတစ္လံုး အပိုရရင္ေတာ္ပါပီ တဲ့။

ဇာတ္လမ္းကုိ သတိထားမိျပီလား။ သံသရာ၊သံသရာ။ တကယ္ကို မဆံုးႏိုင္တဲ့ သံသရာ၊ ေငြမရွိပဲ ဆင္းရဲေနသူ အမ်ားစုက အိမ္ပိုင္ဖို႔ၾကိဳးစား တယ္။ ေငြရွိလာေတာ့ အိမ္တစ္လံုးပိုင္တဲ့ ဘဝကေန မရပ္နားႏိုင္ပဲ ေနာက္ တစ္လံုး ထပ္ပိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္။ ျပီးေတာ့ ငွားစားရင္စားမယ္။ ေရာင္း စားရင္စားမယ္။ ေစ်းေတြကို ကစားပစ္လိုက္ၾကတာ။ ရုပ္ေသး အေျခခံ လူတန္းစားမ်ားက အလွည့္က်န္တဲ့ ဝင္ကရသလိုပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္ ငါတု႔ိ အလွည့္က် စိတ္ၾကိဳက္ရုပ္ေသးဆြဲျပမယ္လို႔ ေတြးထားသူေတြခ်ည္း။ က်ေနာ္ကုိယ္တိုင္လည္း ေငြအပိုရွိရင္ ရန္ကုန္မွာ တိုက္ခန္း၊ အိမ္၊ျခံ၊ေျမ ဝယ္လုိ႔ ရင္းႏွီးမယ္၊ ငွားစားမယ္၊ ေစ်းကစားမယ္ အစရွိသျဖင့္ ေတြး ထားခဲ့သူပဲဗ်။ ဝန္ခံပါတယ္။ ပိုေနတဲ့ ေငြကို ရင္းႏွီးဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးေနရာ အေနနဲ႔ ေရႊျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ မျဖစ္ရင္ ေျမျဖစ္မယ္လို႔ အားလံုးကလည္း သိထား၊ ျမင္ ထားၾကတာကိုး။


ဘယ္လိုလုပ္ေတာ့မလဲ။ ဒီေနရာမွ မရင္းရင္လည္း ေငြေတြ တစ္ေန႔ ကုန္မယ္လို႔ သိထားျမင္ထားၾကေတာ့လဲ ဝယ္ေန၊ ေဆာ့ေနသူေတြကို အျပစ္မေျပာခ်င္ဘူး။ ထားပါေတာ့ေလ။ ရန္ကုန္ရဲ ႔အိမ္ျခံေျမ ေစ်း ကြက္ကေတာ့ မိုးကုတ္ စက္ဝိုင္းၾကီးလို ဆက္ျပီးေတာ့ လည္ေနအံုးမွာပါပဲ။
.
 ေအာင္ခမ္း

www.house.com.mm
www.facebook.com/house.com.mm

Photo- roperty-report.com

.